Vlada RS-a je dana 20.11.2009. g. putem samoinicijativne ponude (bez tendera) dodijelila koncesiju za gradnju HE Ulog na Neretvi, firmi EFT-HE Ulog (firma ‘kćerka’ multinacionalne kompanije EFT-Group), na period od 30 godina po BOT sistemu (gradi, koristi, vrati). Osnovne karakteristike HE Ulog su brana visine 53 metra, akumulacija dužine 5 km, derivacioni kanal od 2700 metara, instalisana snaga od 35 MW, te biološki minimum od 0,52m²/s na ispustu. Interesantno je da je projekat lociran na potezu Neretve od mjesta Ulog pa nizvodno do same entitetske linije, gdje je planirano mašinsko (turbinsko) postrojenje.

Investitor je isprva zatražio kreditiranje projekta od EBRD-a (Evropska banka za obnovu i razvoj), ali je nakon sprovedenog istraživanja o sociološkom i ekološkom aspektu projekta ova banka odbila kreditiranje jer isti nije zadovoljio njihove standarde. Nakon toga, investitor je novog kreditora projekta pronašao u kineskoj razvojnoj banci (CDB), uz uslov da je sve glavne poslove (uključujući isporuku opreme) trebala raditi kineska kompanija.

Prilikom procedure Procjene uticaja na okolinu (PUO), odnosno ishodovanja ekološke dozvole za HE Ulog službena javna rasprava održana je u oktobru 2010. g. u Kalinoviku, (RS), ali ne i u susjednom (nizvodnom) Konjicu, (FBIH). Naime, u slučaju da projekat iz jednog entiteta može izazivati negativne uticaja u drugom, zakon ukazuje da se javne rasprave moraju održati i u entitetu u kojem se očekuju negativne posljedice, te da investitor mora naručiti izradu separata Studije uticaja koji bi se bavio isključivo nizvodnim uticajima. Nažalost, obzirom da se ni Ministarstvo okoliša i turizma FBIH niti Međuentitetsko tijelo za okoliš BiH nisu uopšte uključili u proceduru PUO niti prisustvovali javnoj raspravi, tako nisu ni zahtjevali od resornog ministarstva u Vladi RS-a da ispoštuje zakon i održi javnu raspravu u FBIH, odnosno u općini Konjic. Ipak, javnoj raspravi u Kalinoviku prisustvovali su predstavnici Općine Konjic, Zeleni Neretva Konjic i OSR Konjic, pri čemu su i usmeno i pismeno izrazili svoje stavove u vezi očekivanih negativnih nizvodnih uticaja (ekološki, ekonomski i sigornosni), a koji nisu uopšte razmatrani u Studiji uticaja na okolinu. Resorno ministarstvo iz vlade RS-a, koje je vodilo postupak PUO, nije uvažilo mišljenja pomenutih subjekata sa područja općine Konjic, te je u redovnom roku (juli, 2011. g.) izdalo ekološku dozvolu uprkos nepotpunoj Studiji uticaja i neodržavanju javne rasprave u Konjicu. Na sličan način je izdata i građevinska dozvola, kao i sve ostale dozvole potrebne za proces gradnje ovog projekta sa visokim ekološkim i sigurnosnim rizicima.

Investitor je radove započeo ranije nego što je dobio dozvole i baš kad se činilo da je izgradnja HE Ulog veoma izvjesna počeli su problemi; isprva sa vršenjem eksproprijacije, a zatim i sa konkretnim problemima na lokacijama gradnje. Ispostavilo se da se teren, na kojem su se planirali graditi glavni objekti (brana i mašinska zgrada), nalaze na izuzetno nestabilnoj geološkoj podlozi. Ovo “saznanje” (koje je bilo poznato i ranije i na koju su javno upozoravali autoriteti iz ove oblasti) je samo potvrdilo našu tezu da istražni radovi nisu kvalitetno sprovedeni. S obzirom da su poslovi na izgradnji pristupnih puteva za elektranu rezultirali velikim odronima i klizištima (dva poginula radnika) izgradnja je obustavljena (juli 2013.). Čak su i predstavnici koncesionara EFT-HE Ulog priznali tokom 2013. g. da imaju problem sa nestabilnom geologijom te najavljuju dodatna geološka istraživanja jer su “geološki uslovi na gradilištu znatno složeniji nego što se prvobitno pretpostavljalo na lokacijama budućih ključnih objekata (brana i mašinska zgrada)“.Tokom 2014. i 2015. godine predstavnici Udruženja Zeleni Neretva napravili su više posjeta lokaciji planirane HE Ulog, pri čemu je primjećeno je da su radnici i veći dio mehanizacije povučeni sa terena. Naredne posjete lokaciji u (2016. – 2018.) g. pokazuju da je gradilište totalno napušteno i da je uslijed nestabilnog tla većina izgrađenih objekata (uglavnom pristupni putevi) razrušeno.

Krajem 2018. g. Vlada RS-a potpisuje aneks Ugovora o koncesiji za HE Ulog sa investitorom (EFT-HE Ulog), pri čemu se rok koncesije produžava sa 30 na 50 godina, a rok izgradnje na 9 godina. Iako je u aneksu Ugovora navedeno je da se ‘lokacijski uslovi’ glavnih objekata hidroelektrane Ulog neznatno (?) mijenjaju, te da se lokacija brane pomjera 60 metara, ali da nije potrebno kreiranje novih studija za ishodovanje novih dozvola (ekološka, građevinska), koje se automatski produžuju i na ovaj novi/stari projekat. U izvještaju koji je ‘EFT-HE Ulog’ podnio Komisiji za koncesije RS-a o stanju projekta HE Ulog tokom 2019. g. navodi se da postoje problemi u pregovorima sa kineskom razvojnom bankom CDB, pa će koncesionar nastaviti finansiranje iz vlastitih izvora matične kompanije (EFT). Navodi se da su riješeni imovinsko-pravni objekti za glavne objekte HE (ali ne i za eksproprijaciju zemljišta za akumulaciju i dalekovode), a na osnovu čega su dobili (ponovno) Djelimično rješenje za gradnju od nadležnog Ministarstva u Vladi RS-a. Nažalost, ni u ovom niti u ranijim izvještajima nije spominjano kako je riješeno pitanje geološke nestabilnosti tla, a ni koja je to tačno Studija dokazala da nestabilna geologija nije problem za sigurnu izvedbu projekta HE Ulog.

Početkom 2020. g. koncesionar najavljuje intenziviranje radova, te se posvećuje projektima ‘prijateljskog okruženja’ (stipendije, donacije medicinskih vozila). Prilikom posjeta lokacijama gradilišta ekološki aktivisti su zabilježili trend povećanja radova u smislu obnavljanja i utvrđivanja ranijih, devastiranih puteva, kao i platformi za sakupljanje materijala za dalju obradu (korištenje). Tokom 2021. g. izvšeno je intenziviranje radova na pripremi gradnje sva tri glavna objekta HE (brana, strojara i tunel/cjevovod), kao i popravke i utvrđivanja ranije napravljenih, a poslije devastiranih, manjih objekata elektrane. Koncesionar (investitor) nagovještava ponovnu saradnju sa glavnim izvođačem radova – kineskom kompanijom Sinohydro i očekuje angažman ove firme na izgradnji glavnih objekata hidroelektrane.

Negativne posljedice ovog projekta ogledaju se prvenstveno nizvodno, u općini Konjic i FBIH i mogu se podijeliti na ekološke, ekonomske i sigurnosne. Uslijed predviđenog promjenjivog (vršnog) režima rada elektrane predviđaju se ekstremno visoke oscilacije vodotoka nizvodno (od dnevnog do senoskog nivoa) jer opseg planiranog protoka elektrane ima raspon od 0,52 m²/s (nerealni ‘biološki minimum’) do 35 m²/s (maksimalni protok). To bi imalo za posljedicu prekid ribljih migracionih puteva čime se remeti njihova reprodukcija (mrijest) , a tu su i okolnosti znatno izmjenjenog staništa i remećenja ekoloških faktora (biološki minimum u ljetnom periodu, dnevne i sezonske oscilacije, promjena temperature, redukcija pijeska) koji uzrokuju izuzetno negativne posljedice za sve riječne organizme, te riblje salmonidne populacije nizvodno (potočna pastrmka), ali posebno na endemske vrste (mekousna pastrmka i glavatica). Ekonomski negativni uticaji se odnose na turizam i rekreaciju nizvodno jer će se navedeni uticaji odraziti upravo u periodu malih voda (ljeto) kada se uglavnom vrši rafting, a djelatnici već imaju probleme sa malim vodostajem. Tome bi dodatno doprinjeo i nerealno propisani biološki minimum od samo 0,52 m²/s na ispustu elektrane, čime bi se prirodni proticaj nizvodno u ljetnom periodu smanjio bar za trećinu. Ipak, sigurnosni rizik ovog projekta je najviše izražen među stanovništvom koje živi nizvodno. Razlog leži u činjenici da se projekat HE Ulog provodi na lokalitetu sa izuzetno nestabilnom geologijom tla, a što je bio i osnovni razlog obustavljanja projekta 2013. g., nakon višestrukih urušavanja tla i pogibije dva radnika na gradilištu. Područje Uloga se na seizmičkoj karti nalazi u okviru izoseiste 8 stepeni MCS što ukazuje da je područje podložno razornim zemljotresima. Također, u studijama uticaja nigdje nisu spomenuti nestabilni geološki lokaliteti kojima ovo područje obiluje (klizišta, rasjedi, pukotine). Jedna od njih je nestabilna lijeva strana (Velja strana) koja predstavlja klasični ‘bad lands’ od nekoliko stotina kvadratnih metara, što je svrstava u jednu od najnestabilnijih padina u BiH, te koja je podložna urušavanju, klizanju i spiranju. Nalazi se samo par storina metara uzvodno od brane i u kombinaciji sa jačim zemljotresom i vodenom akumulacijom može da izazove katastrofalnu situaciju nizvodno.